Wibroterapia przyspiesza regenerację powysiłkową u otyłych kobiet

Otyłość jest jedną z chorób cywilizacyjnych XXI w. i jest definiowana jako nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie. Nie ma wątpliwości, że taki stan jest niebezpieczny i ma negatywny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Osoby z otyłością są bardziej narażone na występowanie innych chorób cywilizacyjnych, jak np. nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca typu 2, stłuszczenie wątroby, bezdech senny, zapalenie stawów i niektóre rodzaje raka (piersi, jajnika, prostaty, wątroby, pęcherzyka żółciowego, nerek i okrężnicy). Obecne dane wskazują, że globalnie problem z nadwagą lub otyłością ma ok. 38% populacji.

Opracowano na podstawie:

Piotrowska A, Bożek A, Wiśniewski A et al. Local vibration improves recovery from prolonged exercise in overweight and obese women. Archives of Physiotherapy and Global Researches. (2023);26(1):35-42.

Badana populacja

W badaniu wzięło udział 20 kobiet, które na co dzień nie podejmują żadnej dodatkowej aktywności fizycznej; wykonywały jedynie podstawowe czynności dnia codziennego. Wszystkie kobiety miały wysokie BMI, średnio 32. Średni wiek badanych wynosił 40,5 lat.

Procedura badania

Pacjentki zostały losowo przydzielone do dwóch grup, badanej (SG) i kontrolnej (CG).

Przed rozpoczęciem interwencji wysiłkowej, zakwalifikowane kobiety przeszły podstawowe pomiary somatyczne, takie jak: masa ciała (BM), beztłuszczowa masa ciała (LBM) i wysokość ciała (BH) oraz podstawowe testy wysiłkowe w celu oceny wydolności tlenowej.

Po badaniu podstawowym uczestniczkom pobierano krew a następnie zostały one poddane terapii wibracyjnej (SG) lub placebo (CG). Drugie pobranie krwi u kobiet miało miejsce bezpośrednio po terapii a ostatnie, trzecie pobranie, 24h po wysiłku fizycznym.

Pobrana krew służyła do oznaczenia stężenia mioglobiny (Mb), kinazy kreatyninowej (CK) i dehydrogenazy mleczanowej (LDH).

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Do badania został użyty Aparat RAM V+ polskiego producenta – Vitberg. Zabiegi były wykonywane w pozycji półleżącej w dwóch cyklach po 30 min (łącznie 60 min). Bodźcem terapeutycznym generowanym przez urządzenie podczas zabiegu były wibracje oscylacyjno-cykloidalne, o niskiej amplitudzie, niskiej i średniej częstotliwości oraz zmiennej sekwencji impulsów (f) (f = 20-52 Hz, A = 0,1-0,5 mm, a = 6,9-13,5 m/s2). Podczas 30-minutowego cyklu wibracje były przerywane przy różnych wartościach częstotliwości, amplitudy i przyspieszenia.

Wyniki

Analiza statystyczna wykazała, że stężenie Mb oraz aktywność CK i LDH w czasie 0, tzn. bezpośrednio po ćwiczeniach fizycznych, nie różniły się między grupami, jednak w kolejnych pomiarach uległo to istotnej zmianie.

Po zabiegach regeneracyjnych (II pomiar) odnotowano wzrost stężenia mioglobiny, jednak był on znacznie wyższy w grupie kontrolnej (CG). Po 24 godzinach marker ten nadal różnił się pomiędzy grupami badana i kontrolną.

Aktywność kinazy kreatyninowej (CK) również zmieniała się w czasie i godzinę po wysiłku znacznie wzrosła w obydwu grupach, jednak wzrost ten był zdecydowanie wyższy w grupie kontrolnej.

Aktywność LDH, tak jak i poprzednie parametry, ulegała zmianom w czasie. Godzinę po interwencji fizycznej nastąpił wzrost aktywności w obu grupach znacząco wzrosła, zdecydowanie bardziej w grupie kontrolnej. Należy podkreślić, że trzeci pomiar, po 24 godzinach, dla grupy poddanej działaniu wibracji nie różnił się znacząco od wartości wyjściowych, natomiast był istotnie wyższy w grupie kontrolnej.

Komentarz

Analiza statystyczna wykazała niższe wartości badanych markerów u kobiet poddanych wibroterapii, potwierdzając wcześniejsze obserwacje na ten temat. Szybsza eliminacja składników uwalnianych z mięśni podczas ich wzmożonej pracy pozwala zniwelować objawy DOMS. A to z kolei pozwoli na poprawę akceptowalności ćwiczeń w badanej grupie.

Więcej w: