Wpływ wibracji całego ciała na zastyganie (zamrożenie ruchu) i elastyczność w chorobie Parkinsona – badanie pilotażowe.

Po chorobie Alzheimera, choroba Parkinsona (ChP) jest drugą najczęstszą chorobą neurodegeneracyjną podeszłego wieku. Główne objawy związane są z różnymi aspektami ruchu, jak jego spowolnienie czy hamowanie. Występuje ponadto sztywność (nieprawidłowe napięcie mięśniowe i ograniczenie ruchomości), drżenie oraz niestabilność postawy. Po kilku latach leczenia dopaminergicznego wzrasta skłonność do upadków i pojawia się mimowolne zastyganie (zamrażanie ruchu). W leczeniu stosuje się leki, fizjoterapię, ćwiczenia i terapię zajęciową. Od kilku lat w fizjoterapii stosuje się również wibracje całego ciała (WBV), których wpływ był badany pod kątem kilku objawów ChP, dając nierzadko pozytywne rezultaty, nie badano jednak do tej pory wpływu WBV na mimowolne zastyganie i elastyczność/ giętkość. Dlatego celem niemieckich naukowców z Uniwersytetu Saarlandes była ocena skuteczności różnych częstotliwości wibracji w zwalczaniu mimowolnego zastygania i poprawie giętkości.

• Z badanego zakresu (6 – 18 Hz) to wyższe częstotliwości wibracji okazały się skuteczniejsze.
• Wibracje o częstotliwości 18 Hz przyniosły znaczną poprawę elastyczności/ giętkości – o 3,9 cm zwiększył się zasięg ruchu w teście Sit and Reach (Usiądź i Sięgnij, UiS).
• Wibracje nie wpłynęły na zastyganie/ zamrażenie ruchu oceniane testem obrotu 360° (T360).

Opracowano na podstawie:

Effect of whole-body vibration on freezing and flexibility in Parkinson’s disease-a pilot study. Dincher A, Becker P, Wydra G. Neurol Sci. 2021;42(7):2795-2801.

Badana populacja

Pacjenci (n = 36; 50% kobiet) zostali losowo przypisani do testowanej częstotliwości (6, 12 lub 18 Hz) lub do grupy kontrolnej – bez wibracji. Równe proporcje płci zachowano w każdej z grup. Średni wiek pacjenta wynosił 69,3 ± 11,5 lat; średni stopień zaawansowania choroby według Hoehna i Yahra – 2,11 ± 0,79; badani chorowali średnio od 7,4 ± 4,6 lat.

Procedura badania

Wykonano 2 testy:

• UiS – oceniający elastyczność/ giętkość oraz
• T360 – oceniający zastyganie/ zamrożenie ruchu.

UiS oraz T360 wykonano tuż przed i tuż po zabiegach wibroterapii.

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Wibracje o częstotliwościach 6, 12 lub 18 Hz i o amplitudzie 4 mm podawano pacjentom stojącym z lekko ugiętymi nogami na platformie wibracyjnej (Galileo med Advanced; Novotec Medical). Zabieg wibroterapii składał się z 5-ciu 60-sekundowych serii wibracji, oddzielonych od siebie 60-sekundową przerwą.

Wyniki

Istotne statystycznie różnice wykazano tylko w teście UiS przy 18 Hz: poprawa zasięgu ruchu o 3,9 cm [F(3, 30) = 5,98].

W T360 wibracje nie wpłynęły na wyniki.

Dla badanych częstotliwości określone zostały wielkości efektu jakie wywoływały – od słabego do dużego (standaryzowane średnie różnice), zarówno dla:

• UiS (od 0,01 do 0,64), jak i dla
• T360 (od -0,72 do -1,25).

W obu testach największą wielkość efektu uzyskano dla 18, a najmniejszą dla 6 Hz.

Komentarz

Wpływ WBV na pacjentów z ChP badano wcześniej w wielu aspektach symptomatologii. Istnieje wiele badań dotyczących równowagi, mobilności, chodu i innych objawów ruchowych, takich jak drżenie lub spowolnienie ruchowe, ale wyniki są nadal niespójne ze względu na różne metody badawcze (różne okresy aplikowania wibracji, częstotliwości wibracji czy długości zabiegów). Wpływ WBV na zastyganie i giętkość nie został wcześniej zbadany, aczkolwiek  badano wpływ wibracji podawanych lokalnie, czyli wibroterapii lokalnej, jak za pomocą specjalnych wibrujących butów, gdzie osiągnięto pozytywny efekt na zastyganie. Elastyczność była również badana pod kątem wpływu wibracji lokalnych (wibrujące mankiety) i tu również obserwowano korzystne efekty – poprawiał się zakres ruchu w stawie biodrowym (ale nie w stawie barkowym).

W prezentowanym doniesieniu opisano wpływ pojedynczej aplikacji WBV na zamrażanie ruchu i mobilność u pacjentów z ChP. Wykazano, że wyższe częstotliwości, z badanego zakresu od 6 – 12 Hz, wywołują większą poprawę niż niższe. Jednak wyższe częstotliwości nie są odpowiednie dla wszystkich. Dlatego problem powinien być nadal testowany na większej populacji, ponadto dopasowanej do wieku, płci i stopnia objawów, przy użyciu wyższych poziomów częstotliwości.

Więcej w: