Na Poliklinice uniwersyteckiej Luis de la Puente Uceda w Hawanie przeprowadzono badania kliniczno-kontrolne z 401 kobietami u których zdiagnozowano mastopatię. Celem badania było określenie wpływu drgań mechanicznych na dolegliwości bólowe i ocena ich wpływu na leczenie mastopatii. W badaniu uczestniczyło 401 kobiet w wieku od 20 do 50 lat, które zostały losowo przydzielone do trzech grup badawczych: grupa z wibroterapią, grupa w której podawano leki przeciwbólowe i grupa w której podawano progesteron domięśniowo w drugiej połowie cyklu miesiączkowego i w pozostałe dni do uzyskania całkowitej dawki 150 mg.

• Wibroterapia niezależnie od długości terapii i czasu trwania zabiegów wpłynęła na zdecydowaną redukcję odczuć bólowych: w grupie z wibroterapią ból ustąpił u 63,2% pacjentów, w grupie leków przeciwbólowych u 24,6% pacjentów a w grupie z leczeniem progesteronem u 21,5% pacjentów.
• Stosowanie wibroterapii przez pięć dni w tygodniu przez trzy tygodnie zmniejszyło zwłóknienia w obrębie piersi o 58%.
• Aż 70% kobiet uczestniczących w projekcie badawczym miało źle dobrany biustonosz, a połowa z nich (52,4%) nosiła mniejszy rozmiar miseczki biustonosza niż rozmiar piersi.
  

Opracowano na podstawie:

The Effect of Deep Oscillation Therapy in Fibrocystic Breast Disease. A Randomized  Controlled Clinical Trial. Tápanes S., de Jesús Socas Fernández M., Iturralde Y, Suáres Fernández A. International Archives of Medicine Section: Physical Medicine & Rehabilitation, Vol. 11 No. 14

Badana populacja

W badaniu uczestniczyło 401 kobiet w wieku od 20 do 50 lat. Kryteria włączenia do badań to obecność mastopatii i zaakceptowanie warunków badań. Kryteriami wyłączenia były: choroby sercowo naczyniowe, wszczepiony rozrusznik serca, choroby skóry, choroby złośliwe, ciąża i wrażliwość na pole elektryczne. W cytowanym badaniu 53,6% kobiet skarżyło się na umiarkowany ból, a 13,7% miało silny ból na początku badania. Badana populacja została podzielona na grupę stosującą wibroterapię i dwie grupy stosujące leczenie farmakologiczne.

Procedura badawcza

Kobiety biorące udział w projekcie podzielono na trzy grupy. W pierwszej grupie (106 kobiet) zastosowano wibroterapię przez trzy tygodnie (15 sesji), od poniedziałku do piątku. W II grupie 146 kobietom podano ibuprofen (1 tabletka 400 mg, co 12 godzin). W grupie III (149 kobiet) podawano progesteron domięśniowo w drugiej połowie cyklu miesiączkowego i w pozostałe dni do uzyskania całkowitej dawki 150 mg. Kobiety zostały przebadane pod kątem występowania i rozpoznania zmian włóknisto-torbielowatości piersi. Oceny poziomu bólu dokonano za pomocą skali VAS, gdzie 0 oznaczało brak bólu, 1-3 lekki ból, 4-7 umiarkowany ból a 8-10 silny ból. Badania przeprowadzono na początku i na końcu eksperymentu.

Wykorzystanie wibroterapii w badaniu

Do wibroterapii wykorzystano niemieckie urządzenia z ręcznym aplikatorem. Pomiędzy skórą pacjenta a membraną aplikatora wykorzystano talk. Zastosowane sesje różniły się częstotliwością, intensywnością, wibracją oraz czasem bodźca wibracyjnego.

• Pierwsza sesja : 5 min, częstotliwość 160 Hz, 50% intensywność, wibracja (tryb) 2. Ten plan wykorzystano w zmniejszaniu zwłóknień i łagodzeniu bólu.
• Druga sesja: 3 min, częstotliwość 60 Hz, 50% intensywność, wibracja (tryb) 2. Ten plan wykorzystano w drenażu limfatycznym i zmniejszaniu przekrwienia piersi.
• Trzeci sesja: 4 min, częstotliwość 15 Hz, 50% intensywność, wibracja (tryb) 2. Ten plan wykorzystano w  zwiększaniu przepływu płynu śródmiąższowego i poprawie elastyczności przylegającej powięzi mięśniowej

Całkowity czas programu wynosił 12 minut (dla każdej piersi).

Wyniki badań

Wibroterapia niezależnie od długości terapii i czasu trwania zabiegów wpłynęła na zdecydowaną redukcję odczuć bólowych: w grupie z wibroterapią ból ustapił u 63,2% pacjentów, w grupie leków przeciwbólowych u 24,6% pacjentów a w grupie z leczeniem progesteronem  u 21,5% pacjentów. Wstępne badanie ultrasonograficzne wykazało, na przewagę występowania zwłóknień u badanych kobiet (78,5%), a następnie adenozy (16,4%) oraz torbieli (10,0%). Zwłóknienia występowały w 75,5% w grupie wibracyjnej, 72% w grupie leczonej ibupromem i 73,8% w grupie leczonej progesteronem. Po zakończeniu zaobserwowano statystycznie istotne zmiany w redukcji zwłóknień w grupie z wibroterapią. (z 75,5 do 17,5).  

Występowanie odczuć bólowych na początku i końcu terapii. Wystąpiły istotnie statystycznie różnice w odczuwaniu bólu na początku i końcu trwania terapii.

Komentarz

Mastopatia (choroba włóknisto-torbielowata sutka) to określenie szeregu łagodnych zmian, które rozwijają się w obrębie piersi. To zwyrodnienie tkanki gruczołowej i tłuszczowej sutka która obejmuje takie zmiany jak: włóknienie, zwiększenie liczby gruczołów, proliferacja nabłonka, torbiele oraz rozszerzenie przewodów wyprowadzających. Włóknista choroba piersi pojawia się u kobiet pomiędzy 30 a 50 rokiem życia i jest spowodowana niskim poziomem progesteronu w stosunku do estrogenów. Chorobie często towarzyszy ból którego intensywność wzrasta wraz z pojawieniem się cyklu menstruacyjnego i ustępuje lub znika wraz z początkiem miesiączki.

Pierwotna profilaktyka mastopatii to w pierwszej kolejności nauka właściwego samobadania piersi, modyfikacja stylu życia. W razie konieczności stosuje się leczenie inwazyjne (torbiele nakłuwające, chirurgiczne), wycięcie węzłów i złożonych zmian torbielowatych.

Metodą którą można stosować w leczeniu mastopatii jest wibroterapia. To metoda stosująca drgania mechaniczne w leczeniu bólu i  obrzęków limfatycznych.

Opisane badanie jest nowatorską metodą zmniejszania zwłóknień piersi i odczuć bólowych za pomocą wibroterapii. Mechaniczny bodziec wibracyjny wpływa na zwężenie naczyń krwionośnych, zmniejsza obrzęk, a tym samym sprzyja większemu przepływowi krwi i odpowiedniej ilości tlenu do tkanek co sprzyja pozytywnemu efektowi terapeutycznemu. Potwierdzają to inne doniesienia naukowe mówiące o przeciwzapalnym, przeciwbólowym, rozluźniającym mięśnie i regeneracyjnym działaniu wibroterapii.

Więcej w: