Wibroterapia pozytywnie wpływa na otłuszczenie ciała, parametry krwi i stężenie fibrynogenu u starszych mężczyzn

Aby proces starzenia przebiegał w sposób satysfakcjonujący, osoby starsze potrzebują odpowiedniego programu rehabilitacyjnego oraz fizjoprofilaktyki. Trening wibracyjny wykorzystuje bodziec mechaniczny o charakterze wibracyjnym, który, podobnie jak inne formy aktywności fizycznej, wpływa na procesy metaboliczne i stan zdrowia. Celem pracy była ocena wpływu trzydziestu zabiegów wibracyjnych na otłuszczenie ciała, wskaźniki hematologiczne i reologiczne krwi oraz stężenie podstawowych grup białek (proteinogram) oraz fibrynogenu (wskaźnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych) we krwi starszych mężczyzn. Zastosowanie trzydziestu zabiegów wibroterapii oscylacyjno-cykloidalnej (Vitberg) pozytywnie wpłynęło na parametry otłuszczenia ciała i stężenie fibrynogenu u badanych.

Wibroterapia (Vitberg) spowodowała istotne spadki parametrów otłuszczenia ciała oraz stężenia fibrynogenu:

• masa ciała (BM) spadła o 2,7 ± 2,0 kg
• BMI o 0,9 ± 0,7 kg/m2
• otłuszczenie ciała (BF) o 2,5 ± 2,5 kg
• zawartość tłuszczu w ciele (%BF) o 2,0 ± 2,7 %
• nastąpił spadek poziomu fibrynogenu (Fib) o 0,3 ± 0,3 g/dm3
• nie zmienił się proteinogram oraz agregacja erytrocytów.

Opracowano na podstawie:

Effect of Vibrotherapy on Body Fatness, Blood Parameters and Fibrinogen Concentration in Elderly Men. Kabata-Piżuch, A.; Suder, A.; Jagielski, P.; Kubasiak, K.; Handzlik, P.; Teległów, A.; Marchewka, A.  J. Clin. Med. 2021, 10, 3259.

Badana populacja

W badaniu wzięło udział 21 mężczyzn w wieku 60–70 lat (średni wiek 65,3 ± 2,7), którzy zostali losowo przypisani do grupy z wibroterapią (GW; n=10; zabiegi na materacach generujących drgania oscylacyjno-cykloidalne, Vitberg) oraz do grupy kontrolnej (GK; n=11; bez zabiegów).

Procedura badania

U wszystkich pacjentów dwukrotnie (przed zabiegami i po zabiegach w GW lub po 3-miesięcznej przerwie w GK) wykonano: ocenę otłuszczenia ciała metodą bioimpedancji, morfologię krwi za pomocą analizatora hematologicznego oraz agregację erytrocytów za pomocą laserowo-optycznego rotacyjnego analizatora krwinek czerwonych; całkowite stężenie białka osocza oraz fibrynogenu określono odpowiednimi metodami biuretowymi i spektrofotometrycznymi.

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Pacjenci z GW otrzymywali zabiegi wibroterapii rano, raz dziennie, pięć razy w tygodniu. Uczestniczyli w trzech cyklach zabiegowych. Jeden cykl składał się z dziesięciu zabiegów wibroterapii i dziesięciu dni odpoczynku. Seria 3 cykli trwała 3 miesiące. Jeden zabieg trwał 29 minut i obejmował 8 “mikroprogramów”. Zabiegi wykonywano w pozycji leżącej na brzuchu z wykorzystaniem Modułu Bazowego RAM Vitberg+ (aktywny wyrób medyczny klasy IIa) wzbogaconego o Moduł Metabolizm RAM Vitberg+ (aktywny wyrób medyczny klasy I) – obecnie dostępne jako Vitberg RS: Aparat Bazowy RS + Moduł Brzuch RS. Cały system RAM Vitberg+ łączył działanie ogólnoustrojowe (wibracje całego ciała) dostarczane przez Moduł Bazowy z działaniem lokalnym, dostarczanym przez Moduł Metabolizm, w którym impuls wibracyjny był kierowany na następujące obszary: nadbrzusze, śródbrzusze, okolice łonowe, okolice pachwinowe, boczne rejony brzucha, powięź powierzchowną oraz warstwę między tkanką podskórną a mięśniami brzucha. Wskaźniki zastosowanej wibracji zmieniały się w czasie zgodnie z charakterystyką programu. Bodziec terapeutyczny składał się z drgań cykloidalnych, wytwarzanych w trzech prostopadłych kierunkach (3D), wywołujących przerywane pulsacje o zmiennych wartościach częstotliwości, amplitudy i przyspieszenia, w zakresie 25-52 Hz, 0,1-0,5 mm i 6,9-13,5 m/s2, odpowiednio. Wszystkie zabiegi prowadzone były o tej samej porze dnia (rano) przez tego samego fizjoterapeutę, w pomieszczeniu o tej samej temperaturze i wilgotności.

Wyniki

Nie było różnic między GK a GW w odniesieniu do badanych parametrów składu ciała i morfologii krwi przed rozpoczęciem badań (poza 2 z 13 parametrów morfologii krwi).

Po zastosowaniu trzech cykli wibroterapii (po 3 miesiącach) w GW stwierdzono istotną zmianę (∆) następujących parametrów (względem stanu początkowego): BM (∆BM: −2,7 ± 2,0 kg; p = 0,002), BMI (∆BMI: −0,9 ± 0,7 kg/m2; p = 0,002), BF (∆BF: -2,5 ± 2,5 kg; p = 0,013) i %BF (∆%BF: -2,0 ± 2,7 %; p = 0,041). W GK nie stwierdzono zmian analizowanych parametrów po trzech miesiącach. Wyniki analizy wariancji potwierdziły zmiany w czasie w obrębie GW, choć nie wykazały interakcji między GW i GK.

Wykazano, że po trzech cyklach wibroterapii nastąpił istotny spadek poziomu Fib (∆Fib: -0,3 ± 0,3 g/dm3; p = 0,005) w GW. W GK nie stwierdzono istotnych zmian poziomu Fib po trzech miesiącach. Jeśli chodzi o poziom Fib pomiędzy GW i GK, to potwierdzono występowanie różnic (f = 5,770, p = 0,027). 

Komentarz

Zastosowanie trzydziestu zabiegów wibroterapii oscylacyjno-cykloidalnej (Vitberg) pozytywnie wpłynęło na masę, parametry otłuszczenia ciała i stężenie fibrynogenu we krwi badanych mężczyzn, przy czym nie zaobserwowano istotnych zmian w grupie mężczyzn nie poddawanych wibracjom.

Podwyższone stężenie fibrynogenu, który zwiększa agregację komórek krwi i lepkość osocza, sprzyja powstawaniu oporów w mikrokrążeniu, zwiększając ryzyko zaburzeń sercowo-naczyniowych. Za czynnik wpływający na obniżenie stężenia fibrynogenu, zwłaszcza u osób starszych, uważa się m.in. aktywność fizyczną. Osoby dbające o regularną aktywność fizyczną posiadają sprawniejsze procesy fibrynolityczne i obniżone ryzyko powstawania zakrzepów w porównaniu z osobami nieaktywnymi. 

Uzyskane wyniki opracowywanego doniesienia są szczególnie ważne, gdyż poziom fibrynogenu jest niezależnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego i stale poszukuje się metod terapeutycznych, które mogłyby obniżyć jego stężenie w organizmie. W tym świetle wyniki uzyskane przez polskich naukowców przedstawiane w opracowywanym artykule są bardzo obiecujące i należy zatem prowadzić dalsze badania, które powinny testować skuteczność wibroterapii na większej liczbie pacjentów i analizować opłacalność tej formy profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych, jako potencjalnie efektywnej metody klinicznej – wibroterapii kardiologicznej.

Więcej w: