Wibroterapia może stanowić alternatywę lub wzmacniać terapię konwencjonalną w rehabilitacji równowagi u pacjentów z chorobą Parkinsona

Choroba Parkinsona (ChP) znacznie obniża jakość życia m.in. w wyniku zaburzeń chodu, postawy i równowagi, które znacznie zmniejszają mobilność pacjentów i ich aktywność, pozbawiając chorych niezależności. Jako niefarmakologiczną terapię – rehabilitację – często stosuje się wibroterapię, która w wielu badaniach poprawia funkcje motoryczne.

Celem przedstawianych badań była analiza wpływu wibroterapii na stan równowagi funkcjonalnej pacjentów z ChP i porównanie efektywności wibroterapii z terapią konwencjonalną lub skojarzoną (terapia konwencjonalna + wibroterapia).

Stosowano Skalę Berg (BBS – Berg Balance Scale), którą uznaje się za standard w ocenie równowagi czynnościowej. BBS pozwala na ogólną ocenę równowagi podczas stania czy chodu oraz szacuje ryzyko upadków.

• Zarówno po terapii konwencjonalnej, po wibroterapii, jak i po terapii skojarzonej, uzyskano znaczną poprawę BBS w porównaniu z oceną początkową.
• Terapia skojarzona dała lepsze rezultaty niż terapia konwencjonalna.
• Nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w poprawie BBS pomiędzy terapią konwencjonalną, a wibroterapią.

Opracowano na podstawie:

Comparison of the effect of whole-body vibration therapy versus conventional therapy on functional balance of patients with Parkinson’s disease: adding a mixed group. Guadarrama-Molina E, Barrón-Gámez CE, Estrada-Bellmann I, Meléndez-Flores JD, Ramírez-Castañeda P, Hernández-Suárez RMG, Menchaca-Pérez M, Salas-Fraire O. Acta Neurol Belg. 2021 Jun;121(3):721-728.

Badana populacja

W badaniu wzięło udział 45 pacjentów bez ograniczeń wiekowych i odnośnie płci, ze zdiagnozowaną ChP, manifestującą się zaburzeniami chodu, równowagi lub postawy.

Procedura badania

Grupa 1 (kontrolna) otrzymywała terapię konwencjonalną (termoterapia, rozciąganie, wzmacnianie, koordynacja). Grupa 2 poddana została wibroterapii. Grupa 3 przeszła protokół terapii skojarzonej, czyli najpierw terapię konwencjonalną, a następnie wibroterapię. W sumie przeprowadzono 20 sesji zabiegowych (3 tygodniowo). BBS oceniano w każdej grupie 2-krotnie: przed sesją początkową i po sesji końcowej.

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Wibroterapia (wibracje całego ciała, WBV) składała się z opracowanego specjalnie do tego celu protokołu terapii rehabilitacyjnej, której celem było pobudzenie pracy kończyn dolnych i, w mniejszym stopniu, kończyn górnych, stosując częstotliwości wibracji tolerowane i korzystne. Wibracji dostarczało urządzenie Fitvibe Excel Pro Vibration Trainer. Pacjenta umieszczano na płycie wibracyjnej, a terapeuta monitorował całą procedurę. Stosowano osiem pozycji i wibracje o następujących parametrach: częstotliwość 20 Hz, amplituda 2 mm, zabieg w każdej pozycji trwał 20 s. Między pozycjami badani odpoczywali 30-60 s. Pozycje były łatwe i nieskomplikowane do wykonania. Obejmowały aktywizację mięśni pośladkowych, ścięgien podkolanowych, mięśni czworogłowych i trójgłowych – ważnych dla stabilności i postawy. 

Wyniki

Pacjenci, którzy przeszli terapię konwencjonalną, wykazywali zwiększenie BBS o 3,4 ± 2,4 punktu. Wibroterapia spowodowała wzrost BBS o 4,1 ± 1,5. Natomiast terapia skojarzona wpłynęła na podwyższenie BBS o 5,9 ± 3,1 (p = 0,022). Różnice były statystycznie istotne między grupą terapii konwencjonalnej i terapii skojarzonej (p = 0,021), ale nie pomiędzy terapią konwencjonalną a wibroterapią (p = 0,370) ani wibroterapią, a terapią skojarzoną (p = 0,052).

Komentarz

Konwencjonalna terapia rehabilitacyjna, wibroterapia czy skojarzenie obu tych terapii, poprawiało równowagę funkcjonalną u pacjentów z chorobą Parkinsona. Terapia skojarzona wpłynęła na większą poprawę w porównaniu z terapią konwencjonalną, podczas gdy nie zaobserwowano różnicy między terapią konwencjonalną a wibroterapią.

Badanie to sugeruje zatem, że wibroterapia może być użytecznym narzędziem wzmacniającym efekty terapii konwencjonalnej, że połączenie obu tych metod może być istotną alternatywą terapeutyczną dla poprawy stanu równowagi funkcjonalnej u pacjentów z ChP, w porównaniu z samą terapią konwencjonalną.

Więcej w: