Wpływ rehabilitacji z udziałem wibroterapii na zdolność chodu u dzieci z porażeniem mózgowym
Porażenie mózgowe (cerebral palsy – CP) przyczynia się do trwałej, ale nie niezmiennej niepełnosprawności fizycznej w dzieciństwie i młodości. Choć dzieci z CP wykazują pewien rozwój dużej motoryki i zdolności chodu zależne od wieku, jednak wywołany CP niedowład mięśni i spastyczność prowadzą do deformacji kości, utraty objętości mięśni, przykurczów i uzależnienia pacjentów od opieki. Ponieważ istnieją doniesienia, że trening chodu może poprawiać zdolność chodu u dzieci z CP, a także symulacja treningu chodu za pomocą wibracji całego ciała (whole-body vibration – WBV) może być tu skuteczna, niemieccy naukowcy postanowili zbadać wpływ 6-miesięcznego programu rehabilitacyjnego z udziałem WBV na chód dzieci z CP.
- Zastosowany program rehabilitacyjny, ze zanczącym udziałem wibroterapii, wpłynął na istotną poprawę chodu u dzieci z CP.
Opracowano na podstawie:
Reference Centiles to Monitor the 6-minute-walk Test in Ambulant Children with Cerebral Palsy and Identification of Effects after Rehabilitation Utilizing Whole-body Vibration. Martakis K, Stark C, Rehberg M i wsp. Dev Neurorehabil. 2021 Jan;24(1):45-55.
Badana populacja
Analizowano przypadki 157 dzieci z CP z poziomem mobilności GMFCS = 1 lub 2, poddanych standaryzowanemu programowi rehabilitacji szpitalno-domowej „Auf die Beine” (tłum.: “Na własnych nogach”).
Procedura badania
Dokonano retrospektywnej analizy danych.
U dzieci z CP (mobilność w skali GMFCS = 1 lub 2) analizowano wpływ 6-miesięcznego treningu neurorehabilitacyjnego „Auf die Beine” na wyniki, oceniającego zdolność chodu, testu 6-minutowego marszu (6-minute walk test – 6MWT).
„Auf die Beine” łączy trening WBV i konwencjonalną terapię: rozpoczyna się dwutygodniowym szkoleniem w warunkach klinicznych i kontynuowany jest przez 6 miesięcy w warunkach domowych, z przerwą na powrót na tydzień do kliniki w połowie tego okresu. Podczas „Auf die Beine” dzieci otrzymują WBV oraz od 4 do 5 godzin zindywidualizowanej fizjoterapii podczas pierwszego (2-tygodniowego) pobytu w klinice, jak i podczas drugiego (1-tygodniowego).
Na początku (M0) i na końcu 6-miesięcznego programu rehabilitacyjnego (M6), a także po 6 miesiącach od M6 (M12), oceniano wyniki 6MWT.
Wykorzystanie wibracji w badaniu
Wykorzystano platformę wibracyjną System Galileo® (Novotec Medical, Niemcy). Stosowane bodźce wibracyjne wywoływały odruchy rdzeniowe i mimowolną stymulację mięśni. Każda sesja WBV trwała 3 × 3 minuty. Podczas pobytów w klinice pacjenci otrzymywali trzy sesje WBV 3 × 3 min dziennie, natomiast w domu – dziesięć sesji trwających 3 × 3 minuty w tygodniu.
Stosowano wibracje o częstotliwości 5-12 Hz (trening równowagi i proprioceptywny), 12-20 Hz (poprawa funkcji mięśni) oraz 20-27 Hz (zwiększanie masy mięśniowej). Amplituda, w zależności od budowy ciała dziecka, wahała się od 0 do 3,9 mm. Trening WBV nie był jedynym elementem prowadzonej fizjoterapii, choć stanowił jej główną oś.
Wyniki
Zastosowany program rehabilitacyjny wpłynął na istotną poprawę wyników 6MWT w M6 (p < 0,001).
W M12 nie obserwowano statystycznie istotnych zmian (p = 0,550).
Komentarz
Konwencjonalna terapia w programie neurorehabilitacyjnym „Auf die Beine” w połączeniu z 6-miesięcznym treningiem WBV, głównym elementem tego programu, może znacząco poprawić zdolność chodu u dzieci z CP.
Więcej w:
