Wibracje dołożone do treningu aerobowego wpływają na obniżenie insulinooporności u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby

Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (non-alcoholic fatty liver disease, NAFLD) jest główną przyczyną przewlekłej choroby wątroby na całym świecie, a głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozwój stłuszczenia hepatocytów jest insulinooporność. We wcześniejszych badaniach wykazano, że leczenie insulinooporności można zapewnić poprzez trening aerobowy i/ lub wzmacniający. Jednak nie ma jasności co do najskuteczniejszego protokołu treningowego w NAFLD. Tym bardziej, że większość pacjentów nie może regularnie uczestniczyć w treningach ze względu na niską wydolność fizyczną. W ostatnich latach, jako formę treningu fizycznego, zalecaną pacjentom osłabionym, przyjmuje się wibracje całego ciała (whole-body vibration, WBV). Wykazano przy tym, że WBV selektywnie stymulują większe neurony ruchowe alfa w aktywacji mięśni, wytwarzając więcej mocy w krótszym czasie przy mniejszym nakładzie energii. Dlatego tureccy naukowcy porównali wpływ treningu aerobowego lub treningu aerobowego z WBV na wybrane cechy metaboliczne i jakość życia pacjentów z NAFLD. Po 8-tygodniowym zindywidualizowanym programie ćwiczeń obserwowano:

• znaczący spadek insulinooporności (Homa-IR) tylko w grupie WBV (-2,36 w grupie z WBV vs 0,52 w grupie bez WBV),
• istotnie większy (pożądany) spadek transaminazy asparaginianowej w surowicy po treningu aerobowym bez WBV (-4,00 IU/L w grupie z WBV vs -14,81 IU/L w grupie bez WBV),
• poprawienie wszystkich domen dobrostanu jakości życia w obu grupach.

Opracowano na podstawie:

Impact of aerobic training with and without whole-body vibration training on metabolic features and quality of life in non-alcoholic fatty liver disease patients. Çevik Saldiran T, Mutluay FK, Yağci İ, Yilmaz Y. Ann Endocrinol (Paris). 2020 Oct;81(5):493-499.

Badana populacja

Pacjenci w wieku od 18 do 65 lat z NAFLD potwierdzoną w badaniu obrazowym. Trzydziestu dwóch z 76 pacjentów zostało losowo zaklasyfikowanych do dwóch grup badawczych.

Procedura badania

Pacjenci przeszli 8-tygodniowy zindywidualizowany program ćwiczeń, randomizowany między treningiem aerobowym z WBV lub bez WBV. W ocenie adaptacji fizjologicznej występującej podczas treningu aerobowego analizuje się maksymalne zużycie tlenu (wskaźnik wydolności tlenowej), które oceniano pedałując do wyczerpania na ergometrze rowerowym. Trening wykonywano przy 60-80% obciążeniu tętna przez 165 min/ tydzień. Przeprowadzono ocenę stłuszczenia i zwłóknienia, w tym przejściowej elastografii (FibroScan), analizę biochemiczną cech metabolicznych oraz analizowano jakość życia w badaniu ankietowym SF-36. 

Wykorzystanie wibracji w badaniu

WBV dostarczano podczas ćwiczeń wykonywanych przez 15 min na platformie wibracyjnej (pionowo-sinusoidalnej; Power Plate® Pro5; PowerPlate, Holandia). Amplituda drgań wynosiła 2-4 mm, a częstotliwość 30 Hz. Uczestnicy badania odpoczywali przez 60 sekund pomiędzy ćwiczeniami. 

Wyniki

Po treningu aerobowym z WBV obserwowano znacząco zmniejszoną insulinooporność na podstawie wskaźnika Homa-IR (-2,36 ± 5,15 w grupie z WBV vs 0,52 ± 2,68 w grupie bez WBV; P: 0,049). Z kolei w treningu aerobowym bez WBV obserwowano istotnie większy (pożądany) spadek transaminazy asparaginianowej w surowicy (-4,00 ± 5,58 IU/L w grupie z WBV vs -14,81 ± 17,45 IU/L w grupie bez WBV; P: 0,029). Nie było istotnych różnic między grupami pod względem innych cech metabolicznych. Wszystkie domeny dobrostanu jakości życia poprawiły się w obu grupach.

Komentarz

Przedstawiane wyniki wskazują, że ze względu na zmniejszanie insulinooporności, WBV można z pożytkiem dodać do treningu aerobowego, pozytywnie działając na kluczowy czynnik patogenny w wywoływaniu stłuszczenia hepatocytów. Jednakowoż WBV dodane do treningu aerobowego, w porównaniu do treningu aerobowego bez wibracji, nie przyniosły większych korzyści w zakresie poprawy właściwości metabolicznych innych niż insulinooporność lub jakość życia. Ponadto dodanie do treningu aerobowego WBV nie było zaletą, jeśli chodzi o enzymy wątrobowe, gdyż spowodowało znacznie mniejszy pożądany spadek aminotransferazy asparaginianowej niż trening aerobowy bez wibracji. Niemniej istotny i korzystny efekt WBV na insulinooporność sugeruje konieczność przeprowadzenia dalszych badań nad stosowaniem WBV w leczeniu NAFLD, szczególnie uwzględniających długoterminowe programy treningowe, mogące przynieść jeszcze lepsze efekty.

Więcej w: