Wibroterapia pozwala na szybkie polepszenia ruchomości w stawie barkowym i zmniejszenie bólu u pacjentów z barkiem zamrożonym, co daje jej przewagę nad konwencjonalnymi metodami terapeutycznymi.

Bark zamrożony cechuje bolesność i ograniczenie uniesienia chorej kończyny oraz zewnętrznego obrotu ramienia przy braku zmian radiologicznych. Jest to choroba powodująca zwyrodnienie tkanek, pogrubienie torebki stawowej i zmniejszoną objętość jamy glenoidowej. Choroba podzielona jest na trzy etapy: silny ból, stopniowe ograniczenia w zakresu ruchu wraz z bólem oraz ustąpienie bólu i odzyskanie zakresu ruchomości. Głównym celem tego badania była ocena wpływu terapii wibracyjnej na skuteczność leczenia bólu i zakresu ruchomości w zespole zamrożonego ramienia.

• Wibroterapia zredukowała ból barku o 30% i zwiększyła zakres jego ruchomości po jednej sesji leczenia.
• Porównanie wyników zakresu ruchu (zgięcia, odwodzenia, rotacji zewnętrznej i wewnętrznej) przed i po jednej sesji wibroterapii było najlepszy dla obrotu zewnętrznego (poprawa o 30,07%).
• Wibroterapia poprawiła również rotację wewnętrzną o 30,07%, zgięcie o 25,33% i odwodzenie o 19,06%.
• Wibroterapia wykonywana w  terapii barku zamrożonego skutecznie zwiększa zakres ruchu i może być stosowana razem z konwencjonalnym leczeniem.

 Opracowano na podstawie:

Effectiveness of matrix rhythm therapy in frozen shoulder with respect to ROM and pain- An experimental study.  Varun Naik, Sandeep Bhagwat, Tanvi Pathania and Farhana. Bootwala. International Journal of Applied Research 2018; 4(1): 73-76.

Badana populacja

To badanie było próbą eksperymentalną, w której wzięło udział 10 mężczyzn w wieku 40–60 lat z zespołem barku zamrożonego. Kryteriami wykluczającymi udział w badaniu była cukrzyca,  operacja ramienia i alergiczne stany skóry.

Procedura badawcza

Intensywność bólu mierzono za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), gdzie 0 oznacza brak bólu, a 10 oznacza ból nie do zniesienia. Do pomiaru zakresu ruchomości (ROM)  stawu barkowego zastosowano uniwersalny goniometr. Pomiary wykonano przed i bezpośrednio po pierwszej sesji leczenia. 

Wykorzystanie wibroterapii w badaniu

Do wykonania wibroterapii wykorzystano urządzenie z głowicą wibrującą z częstotliwością od 8 do 12 Hz. Działanie wibrujące, jako ruchy mikro-przedłużenia przenoszone są na narządy wewnętrzne, tkanki i kości. Tak dobrana częstotliwość pozytywnie wpływa na zaburzenia funkcjonowania organizmu tj. uraz, stan zapalny, czy ból. Działanie terapii wibracyjnej polegała na podłużnym masowaniu mięśni naramiennego, piersiowego i dołu pachowego za pomocą głowicy. Każda sesja trwała od 60 do 75 minut. 

Wyniki

Średnie punktacja w skali VAS spadła z 6,04 do 4,18 (spadek o 30,79%). Porównanie wyników zakresu ruchu (zgięcia, odwodzenia, rotacji zewnętrznej i wewnętrznej) przed i po jednej sesji wibroterapii, było najlepsze dla obrotu zewnętrznego (poprawa o 30,07%), następnie rotacji wewnętrznej (poprawa o 25,68%), zgięcia (poprawa o 25,33%) i odwodzenia (poprawa o 19,06%).

Komentarz

Wyniki tego badania wskazują, że terapia wibracyjna wykonywana w chorym stawie barkowym, skutecznie zwiększa zakres ruchu ramion. Inne badania wykorzystujące tę terapię wskazują na pozytywne jej rezultaty. Badanie przeprowadzone w celu porównania wpływu masażu i wibroterapii na obwodowe krążenie krwi na mięśnie lewej kończyny dolnej u młodych kobiet wykazały, że wibroterapia miała znaczny wpływ na wzrost przepływu krwi obwodowej. Badanie porównujące trzy różne sposoby fizjoterapii, takie jak ultradźwięki, laseroterapia i terapia wibracyjna zastosowana w leczeniu oparzeń. Aktywny i pasywny zasięg ruchomości został znacznie poprawiony w terapii ultradźwiękowej i wibroterapii niż w terapii laserowej. Badanie wykazało także, że terapia wibracyjna  pozytywnie wpływa na funkcję sensoryczną. Mogło to wynikać z ponownego zrównoważenia mikroprocesów komórkowych, od których zależy regeneracja komórek i gojenie komórek. Badanie to wykazało także wykazał znaczny wzrost siły mięśniowej tylko w grupie terapii wibracyjnej, co może sugerować że terapia ta jest bardziej skuteczna w przywracaniu siły mięśniowej w porównaniu do innych metod leczenia. Istnieją też dowody, świadczące o poprawie mikrokrążenia w tkankach po wibroterapii, co daje podstawę do lepszego usuwania produktów przemiany materii, zmniejszenia obrzęków i poprawy rozciągliwości tkanek miękkich. Jedynym skutkiem ubocznym zaobserwowanym w po terapii wibracyjnej była bolesność mięśniowa. 

Więcej w:

Autor opracowania: dr Monika Bigosińska, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu